Kto wymyślił, jak uczyć nasze dzieci?

Pedagogika to bardzo ważna nauka, która ma ogromny wpływ na kształcenie oraz wychowywanie naszych dzieci. Pedagogika przedszkolna i wczesnoszkolna jest nauką, która wciąż się zmienia i ewoluuje a wszystko dla dobra naszych dzieci.

Polscy prekursorzy pedagogiki przedszkolnej a także tej wczesno szkolnej zrobili bardzo wiele dla rozwoju tego działu wiedzy, warto więc pochylić się nad ich osiągnięciami.

Jednym z prekursorów pedagogiki na ternach ziem polskich był Bogdan Suchodolski. Uważał on, że dzieci należy uczyć w taki sposób, aby miały odpowiednie umiejętności pozwalające im na właściwe sterowanie swoim dorosłym zżyciem.

Kazimierz Twardowski, polski filozof, zajmował się również kwestiami dotyczącymi pedagogiki oraz wychowywania dzieci. Napisał na ten temat szereg specjalistycznych prac. Niestety ów polski uczony żyjący na przełomie dziewiętnastego i dwudziestego wieku, jest w obecnych czasach badaczem zapomnianym. Może się to wydawać zaskakujące z punktu widzenia obecnie żyjących, ponieważ Twardowski był wielkim zwolennikiem kształcenia się kobiet. Był zwolennikiem wstąpienia kobiet w poczet studentów na uniwersytetach. Uważał, że kobiety mogą studiować na równi z mężczyznami. Ponadto, aktywnie włączał się w działalność, która miała na celu dokształcanie nauczycieli.

Kolejną ciekawą postaci w historii polskiej pedagogiki jest Stefan Szuman. Był pedagogiem, psychologiem oraz lekarzem. Szumana szczególnie interesowało to, co rysują dzieci i w jaki sposób. Dla niego obrazki dzieci przekazywały coś co dzieci chciały zakomunikować światu. Starał się zrozumieć tajemnice dziecięcej psychiki.

Natomiast, Zygmunt Mysłakowski uważał, że niebagatelną rolę w procesie kształcenia dzieci ma nauczyciel. Jego zdaniem nauczyciel był głównym przekaźnikiem wiedzy oraz autorytetem dla ucznia. Autorytet miał być dla nauczyciele czymś co pomagało mu w budowaniu zaangażowania ucznia w procesie zdobywania wiedzy.

Warto wspomnieć, że w czasach, kiedy wyżej wymienieni naukowcy zajmowali się zgłębianiem kwestii dotyczących pedagogiki czy psychologii dziecka, pojęcie tak zwanego właściwego wychowania miało zupełnie inne znaczenie. Na przełomie wieków: dziewiętnastego i dwudziestego kwestie wychowania dzieci oraz właściwej opieki pojmowano zupełnie inaczej niż dzisiaj. W tamtych czasach nie interesowano się psychika dziecka oraz jego rozwojem w tak intensywny sposób ja w dwudziestym pierwszym wieku. Dziś prawie każdy rodzic bardzo wnikliwe obserwuje swoje dziecko i śledzi jego postępy. Wiedza o kolejnych etapach rozwoju dziecka jest także powszechnie dostępna, a przepływ najnowszych informacji oraz materiałów dotyczących psychologii wieku dziecięcego oraz pedagogiki wczesnoszkolnej i przedszkolnej jest dużo szybszy niż w poprzednich stuleciach.

Obecnie, przywiązujemy bardzo dużą wagę do prawidłowego rozwoju dziecka. Zarówno fizycznego jak i psychicznego, Opieka przedszkolna i szkolna jest powszechna a od pewnego etapu obowiązkowa. Każde dziecko w naszym kraju ma prawo do nauki. Polscy nauczyciel są kształceni według określonych programów oraz metod nauczania. Od czasów, kiedy wyżej wymienieni prekursorzy pisali swoje książki minęło wiele lat. Rzeczywistość w jakiej przyszło żyć dzieciom diametralnie się zmieniła. Na szczęście na lepsze. Dziś dzieci są traktowane jak partnerzy do rozmowy a wszelkie nieprawidłowości w rozwoju dziecka są bardzo szybko dostrzegane i korygowane w trakcie wizyt u specjalistów.