Biblioteka w Chrzanowie obchodzi 120. rocznicę urodzin Witolda Gombrowicza
Witold Gombrowicz, jeden z najważniejszych polskich pisarzy XX wieku, obchodzi w tym roku swoją 120. rocznicę urodzin. Jego twórczość, pełna innowacyjnych form i głębokiej analizy ludzkiej natury, na zawsze zmieniła oblicze literatury. Z tej okazji warto przyjrzeć się nie tylko jego biografii, ale także wpływowi, jaki wywarł na polską i światową literaturę.

Wczesne życie i edukacja Gombrowicza

Witold Gombrowicz urodził się 4 sierpnia 1904 roku w Małoszycach, w pobliżu Opatowa. Jego młodość wypełniona była pasją do literatury, która wkrótce przerodziła się w poważne zainteresowanie pisarstwem. Po ukończeniu studiów z zakresu prawa na Uniwersytecie Warszawskim, Gombrowicz zrezygnował z kariery prawniczej na rzecz pisania. Jego pierwsze literackie kroki to „Pamiętnik z okresu dojrzewania”, opublikowany w 1933 roku, w którym autor z powodzeniem łączył humor z formą „literatury niskiej”. To właśnie w tym zbiorze opowiadań można dostrzec zalążki jego unikalnego stylu, który zyskał uznanie w kolejnych latach.

„Ferdydurke” i kontrowersje literackie

Rok 1937 przyniósł Gombrowiczowi jego najważniejsze dzieło, powieść „Ferdydurke”, która stała się punktem zwrotnym w jego karierze. Książka ta, pełna absurdalnego humoru i złożonych tematów, wzbudziła skrajne emocje wśród krytyków. Niektórzy dostrzegli w niej rewolucyjny krok w kierunku nowoczesnej literatury, co podkreślał Bruno Schulz, pisząc: „Mamy tu do czynienia z niezwykłą manifestacją talentu pisarskiego, z nową i rewolucyjną formą i metodą powieści”. Jednakże, „Ferdydurke” spotkała się również z ostrą krytyką, co pokazuje, jak kontrowersyjną postacią był Gombrowicz w swoim czasie.

Emigracja i międzynarodowe uznanie

Po wybuchu II wojny światowej Gombrowicz znalazł się w Argentynie, gdzie spędził 24 lata. Jego życie na obczyźnie, z dala od ojczyzny, było trudne, jednak to właśnie w tym czasie autor stworzył wiele znaczących dzieł, które przyniosły mu międzynarodowe uznanie. W latach 60. XX wieku ukazały się paryskie edycje jego powieści „Pornografia” oraz „Kosmos”, a także „Dzienniki”, które literaturoznawcy uznali za najwybitniejsze osiągnięcia Gombrowicza. Dopiero w 1963 roku, dzięki zaproszeniu Fundacji Forda, pisarz miał okazję powrócić do Europy, gdzie jego twórczość zyskała jeszcze większy rozgłos.

Witold Gombrowicz zmarł 24 lipca 1969 roku w Vence, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w polskiej literaturze. Jego prace wciąż inspirują kolejne pokolenia pisarzy i czytelników, a jego wyjątkowy styl oraz głębokie zrozumienie ludzkiej psychiki sprawiają, że należy do grona najwybitniejszych twórców XX wieku.


Opierając się na: Biblioteka w Chrzanowie